Geschiedenis Banneux

Banneux Notre-Dame

Banneux is een dorpje gelegen in Wallonië, op ongeveer 25 km ten zuiden van Luik. Als gehuchtje van deelgemeente Louveigné behoort tot de gemeente Sprimont. Het ligt op enkele kilometers van het kasteel en het heiligdom van Tracrément, in een heuvelachtig gebied van het Ardeens plateau. Dit gebied met zijn prachtige vergezichten, dennenbossen en onmetelijke drassige weilanden, vaak omringd door hoogstammige hagen, wordt “ la Fange” genoemd en verwijst naar de moerassige grond ter plekke. (Fange of fagne in het frans  betekent : veengebied of modderplaats)- Wie in die tijd naar de ‘Fange’ ging, kwam altijd terug met vuile kleren en doorweekte schoenen… En in dit gebied  stond de woning van de familie Béco. Juist deze armzalige plaats had Maria uitgekozen!

En Banneux,..zoals Bethlehem eertijds, zo zijt ook gij niet de kleinste onder de steden van uw volk! 

Al voor  de Franse Revolutie behoorde dit gebied tot het kerkelijk vorstendom Stavelot-Malmédy. De naam ‘Banneux’ verwijst nog naar het begrip:‘banaliteit’. Dit was een juridisch voorrecht, verleend aan de arme bewoners van deze streek. Hierdoor hadden ze van de prins-abt toestemming gekregen om van gebruik te maken van deze gronden om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien.

Het aanhangsel Notre-Dame werd na het beëindigden van de Eerste Wereldoorlog aan de naam van dit gehuchtje toegevoegd en wel uit dankbaarheid jegens onze hemelse Moeder. Toen namelijk bij het uitbreken van de oorlog in 1914 het land van Herve door de oprukkende Duitsers in vlam en vuur werd gezet en vele mensen beschutting zochten in het kasteel van Banneux, beloofde de kasteelvrouw, mevrouw Clymans, deze titel, uit erkentelijkheid, toe te voegen aan hun dorpsnaam, als het dorpje zou gespaard blijven. En….het bijna onmogelijke gebeurde: het nabije Louveigné werd totaal verwoest, Banneux bleef gespaard!

En…in Banneux Notre-Dame,  in dit klein, onbeduidend plaatsje, verscheen in 1933 Maria, als de Maagd der Armen, achtmaal  aan een 11-jarig meisje. Mariette Béco was haar naam. Zij was toen de oudste van zeven kinderen en werd geboren op Goede Vrijdag, 25 maart 1921, de feestdag van Maria-Boodschap. Later zouden er in het gezin nog vier kinderen geboren worden.

Het jaar 1933 was door de paus uitgeroepen als een Heilig Jaar. In de Bijbel lezen we dat Jezus van Nazareth Zijn openbaar leven begon op 33- jarig leeftijd. In 1933 vierde men dus  de verjaardag van de Verlossing en de groei van Gods rijk op aarde, zo lezen wij in de kroniek .

De dorpsgemeenschap waartoe het gezin Beco-Wégimont behoorde, bestond destijds uit 325 mensen. De zielenzorg was er toevertrouwd aan een kapelaan, abbé Louis–Marie Jamin en mgr.  L.J. Kerkhofs was in die dagen bisschop van Luik.

Het gezin van Mariette zelf woonde er aan de rand van een bos, op zo’n 2 km buiten het dorp. Het was een kleine werkmanswoning, gelegen langs de landweg die naar Pepinster loopt. Vader Julien was werkloos en moeder Louise heel frequent ziek. Overleven als zeer arm gezin in een armzalige gehuchtje in een armoedige streek en in deze rampzalige jaren na de oorlog, was dus geen sinecure.

Het huis van de familie Béco staat er overigens nog steeds. In de voortuin van dit huis werd na de verschijningen de klein kapel met de drie bogen gebouwd, en dit op verzoek van de ‘mooie Dame’.

Jan Lempens